จากดินถิ่นดอกสะแบงมาแสวงในเมืองใหญ่
คือดอกหญ้าปลิวมาไกลมาอาศัยซอกหลืบปูน
เอาแฮงแปลงเป็นเงินเอาสมองมาแลกทุน
ลำบากแต่กะต้องฝืนต้องบืนต้องบู๋ต้องสู้ต่อ
โอ้ละหนา บ้านเคยอยู่ โอ้ละหนอ อู่เคยนอน
ย้อนความจนจั่งจากจร มาแรมรอนอยู่เมืองไกล
บ่เคยลืมถิ่นบ่ลืมผืนดินในบ้านเฮา
บ่ลืมไม่ส่าวมิ่นผักกะเดาอยู่ข้างนา
บ่ลืมกุดจี่ที่แม่แกงใส่หน่อไม้ป่า
บ่ลืมเถียงนาเซาเมื่อยกินข้าวกินปลานำกัน
มีจักรยานโซ่ตกดู๋ๆ อยู่คันนึง
ที่พ่อถีบบึ่งไปใส่เบ็ดกบอยู่ท่งนา
ถึงสิห่างบ้านแต่กะยังจำได้ทุกเวลา
คิดฮอดคำข้าวคิดฮอดคนป้อนอยากเมือไปหา
ถ่าอีกบ่โดนดอกเด้อ บักหล่าสิคืนบ้านนา
โอ้ละหนา โอ้ละหนา โอ่โฮะโอ้ละหนา
โอ้ละหนา บ้านเคยอยู่ โอ้ละหนอ อู่เคยนอน
ย้อนความจนจั่งจากจร มาแรมรอนอยู่เมืองไกล
บ่เคยลืมถิ่นบ่ลืมผืนดินในบ้านเฮา
บ่ลืมไม่ส่าวมิ่นผักกะเดาอยู่ข้างนา
บ่ลืมกุดจี่ที่แม่แกงใส่หน่อไม้ป่า
บ่ลืมเถียงนาเซาเมื่อยกินข้าวกินปลานำกัน
มีจักรยานโซ่ตกดู๋ๆ อยู่คันนึง
ที่พ่อถีบบึ่งไปใส่เบ็ดกบอยู่ท่งนา
ถึงสิห่างบ้านแต่กะยังจำได้ทุกเวลา
คิดฮอดคำข้าวคิดฮอดคนป้อนอยากเมือไปหา
ถ่าอีกบ่โดนดอกเด้อ บักหล่าสิคืนบ้านนา
ถ่าอีกบ่โดนดอกเด้อ บักหล่าสิเมือบ้านเฮา
โอ้ละหนา โอ้ละหนา โอ่โฮะโอ้ละหนา